Header1 Header2

Ak-47 Karabinek AK (z ros. automat Kałasznikowa, polskie oznaczenia: 7,62 mm pmK, 7,62 mm kbk AK) – karabin automatyczny konstrukcji radzieckiej z okresu po II wojnie światowej. Karabin automatyczny AK jest bronią samoczynno-samopowtarzalną, działającą na zasadzie odprowadzenia gazów przez boczny otwór w lufie do komory gazowej, umieszczonej nad lufą.
Elementem łączącym zespoły i mechanizmy karabinka jest komora zamkowa, wykonana ze stali metodą obróbki wiórowej. Wewnątrz niej znajdują się: mechanizm powrotny, opory ryglowe, mechanizm spustowo-uderzeniowy, wyrzutnik łusek oraz zespół odrzutowy. Do komory w sposób trwały jest przyłączona lufa (za pomocą gwintu), kolba stała (AK) lub składana (AKS), rękojeść typu pistoletowego i kabłąk języka spustowego z zatrzaskiem magazynka, natomiast w sposób rozłączny – magazynek i pokrywa komory zamkowej.

Ocena broni Broń jest niezwykle trwała, niezawodna i odporna na zabrudzenia, oraz zaniedbania eksploatacyjne. Jest też prosta w obsłudze i produkcji, przez co idealnie nadaje się do masowej produkcji i wykorzystywania nawet przez słabo wyszkolone oddziały. Do wad zalicza się dość słabą ergonomię i niewielką celność na dystansach ponad 300 metrów. Wziąwszy jednak pod uwagę, że w 85% przypadków z broni tego typu strzela się na odległości poniżej 300 metrów wada ta nie ma większego znaczenia.